Zielona nizina

Zapytano mnie ostatnio: Gdyby miał Pan wskazać pierwsze skojarzenie z Mazowszem to co to by było? Odpowiedziałem tak: moi bliscy z południa Polski oglądają Mazowsze zazwyczaj tylko przejazdem, albo z okien pociągu lub zza szyb samochodu, najczęściej w czasie jazdy do Warszawy. Widzą wtedy przyjazną, pełną zieleni nizinę. A więc: ogromna, zielona nizina. A  pośród tej zielonej niziny posadowiona jest stolica państwa nad największą polską rzeką, nad którą rosną też wierzby, a  u stóp tych wierzb urodził się Fryderyk Chopin. Reszta to już tylko szczegóły. Ba! lecz jakżeż one interesujące...

Zielone Mazowsze -  nizinne łąki i pola, wierzbowe aleje i Żelazowa Wola. Fot.L.Herz

      Nie ulega wątpliwości, że Mazowsze jest  ziemią o wielu całkiem od siebie różnych krajobrazach. Jest jak patchwork. Inny jest rolniczy krajobraz kulturowy w okolicy Płocka i Płońska, niż  na Ziemi Łowickiej, a te oba  są zupełnie odmienne od rolniczego krajobrazu wschodniego Mazowsza. Tuż na wschód od Wisły położone ziemie mazowieckie to rzeczywiście przysłowiowe laski i piaski, ale na południe od Warszawy, na zachodnim wiślanym brzegu rozpościera się kraina zupełnie inna, pyszniąca się swoim bogactwem, gdzie na żyznych glebach okolic Czerska, Warki, Grójca i Rawy Mazowieckiej ścielą się ogromne owocowe sady. Te mazowieckie sady, jak i nadwiślańskie wierzby, są dominantą pejzażu tak samo odrębnego i jedynego w swoim rodzaju, jak cyprysy i winnice włoskiej Toskanii. Co tu mówić, krajobraz Mazowsza jest krajobrazem w zieleni.  

Zielona nizina Mazowsza.